10 weken oud

We hebben nog steeds veel contact met de groep waar we Samen Bevallen mee gedaan hebben. Het is troostrijk om te weten dat er meer mensen zijn die aan het worstelen zijn om hun baby in slaap te laten vallen, die zich druk maken over hoe vaak op een dag je baby poept en hoe je het beste een fles warm kunt maken. Soms denk ik dat het allemaal meer vanzelf zou moeten gaan, hoewel ik van tevoren al wel had verwacht dat het helemaal niet vanzelf zou gaan. Op slechte momenten denk ik dat dat komt omdat ik niet S.’s biologische moeder ben, en dus sowieso geen ‘échte moeder’, dat ik dat instinct daardoor niet bezit, en dat ze daardoor bij mij soms maar blijft huilen terwijl N. haar zo stil krijgt. Maar op betere momenten realiseer ik me dat dat toch vooral komt omdat N. borstvoeding geeft, dat de andere ouders van Samen Bevallen eveneens moeilijke momenten hebben, en dat ik nu eenmaal nog totaal geen ervaring heb met baby’s. Ik weet gewoon bijna zeker dat ik het leuker ga vinden als S. wat groter is, en dat ik dan ook een betere moeder ga zijn. Nu al vind ik het heel erg leuk om met S. te spelen. De andere baby’s schijnen allemaal al bezig te zijn met hun speeltjes of er zelfs al gericht naar te slaan, maar S. interesseert zich totaal niet voor speelgoed. Wat ze wel leuk vindt, is in de box liggen en dat haar moeders daar dan naast staan. En liedjes voor haar zingen, of haar handjes vastpakken. Het allerleukst vindt ze ‘We maken een kringetje’, dus dat doen we voortdurend.
Wat ze ook leuk vindt: als ik een hand op haar borst leg en dan zeg: ‘S. is een grappige, gezellige baby!’ en haar dan heen en weer wieg. Meteen goed voor het oefenen van haar zachte g, en met resultaat: laatst hoorde ik haar duidelijk: ‘Goe!’ zeggen.