Kerstvakantie!* De tijd om heerlijk uit te slapen, dagenlang niets te doen, alleen maar lummelen, lekker eten, misschien een dagje ergens heen… O nee, de tijd om een speen in de mond van S. te duwen, kraambezoek te ontvangen, S. te verschonen, te knuffelen en in slaap te zingen. Dus hetzelfde als normaal, maar dan zonder dat je naar het werk kan gaan om daar even bij te komen. Nou ja, ook prima.
Want S. wordt met de dag schattiger. Ze kijkt steeds gerichter in het rond, waardoor we al met de contrastkaarten hebben kunnen ‘spelen’. (Deze) Ze kan al een beetje lachen, ze grijpt je kleren vast en schurkt zich lekker tegen je aan.
Fijn, twee weken lang voor S. zorgen.
Omdat S. de matrasfunctie van de mens nog steeds enorm waardeert, kopen we een draagzak. We hadden wel een draagdoek van een vriendin geleend maar dat vinden we toch iets te veel gedoe. In de winkel krijst S. eerst de hele boel bij elkaar, om vervolgens eenmaal in de draagzak gehesen tevreden haar ogen te sluiten en verder te slapen. Een klein meisje kijkt vol verbazing hoe zo’n klein baby’tje zo veel geluid kan produceren. Eenmaal thuis proberen we de draagzak direct. S. zit er net in, we maken een foto van hoe ze erin zit en vervolgens poept ze de hele boel onder. Haar luier, haar rompertje, haar kleertjes en ja, ook de draagzak. Die moet dus eerst een paar dagen aan de waslijn te drogen hangen…
*Inderdaad, deze blog loopt een beetje achter.