We zijn voor het eerst met z’n vieren op vakantie geweest. Helaas werd D. al op de tweede dag ziek. Eerst weet ik het nog aan het zwembad, daar is het gewoon warm, vandaar dat ze zo gloeiend voelt, en aan de draagzak, ze zat gewoon dicht op me geplakt, vandaar dat ze soms wat gek ademt, maar eenmaal terug uit het zwembad bleef ze nogal gloeiend voelen, en toen gingen we koorts meten en had ze boven de 39 graden koorts. Arme D. Ze bleef veel huilen de rest van de vakantie, vooral ’s avonds. We kwamen er niet achter wat ze nu precies had, want ze had eigenlijk alleen koorts, maar dat was al vervelend genoeg. Eenmaal weer thuis herstelde ze gelukkig snel en werd ze weer wat vrolijker. Het lukte haar eindelijk ook weer om op de grond zelf te spelen.
En daar deed ze waar we vlak voor de vakantie ook al een glimp van opvingen: tijgeren! Ik geef toe, ik heb het wel wat gemanipuleerd, of nou ja, de juiste omstandigheden gecreëerd. Een toren van de bekertjes voor haar gebouwd dus, en die nét wat te ver weg zetten. Maar nu heeft ze het door hoor, ze strekt haar armen, wiebelt met haar kont en beweegt zich op haar knieën voort. Dat ze daar beter haar voeten voor kan gebruiken, heeft ze nog niet echt door, maar het geeft niet. Ze tijgert!