Het was leuk dat S. jarig was, maar daarna werd ze ziek en toen zij beter werd, werden wij ziek, en daarna werd zij weer ziek en daarna wij en daarna de hulptroepen, dus het schoot nog niet zo erg op met alle verhuisvoorbereidingen. Om ervoor te zorgen dat we even onze handen vrij hebben en écht stappen kunnen maken, mag S. gaan logeren bij haar opa en oma. En ook omdat haar opa en oma daar heel veel zin in hebben.
‘Ze komt toch wel ’s ochtends?’ vragen ze. ‘Anders hebben jullie niets aan jullie dag. Brengen jullie haar om half tien?’
En als we haar om tien uur brengen: ‘Nu mag ze een halfuur langer blijven! Jullie halen haar toch niet meteen ’s ochtends vroeg op? Slaap maar lekker uit hoor!’
En dat terwijl we ze al hebben gewaarschuwd dat S. niet doorslaapt. Ons gevoel is er dubbel bij. Aan de ene kant is het fijn om een dag voor onszelf te hebben, naar de Ikea te kunnen en binnen een minuut bij de ingang te staan in plaats van eindeloos bezig te zijn met het autostoeltje, en om naar de wc te gaan zonder dat je een krijsend kind aan je deur hebt staan, en te kunnen slapen zonder dat je wakker kan worden van gehuil, maar aan de andere kant missen we haar enorm, is het een vreemd idee dat je niet precies weet hoe het met haar gaat (en nee, dat weet ik normaal ook niet als ik op mijn werk ben, maar dat is toch heel ánders) en of ze daar wel zal kunnen slapen. Ik vergeet prompt hoe haar lieve stemmetje klinkt en zeg af en toe ‘Ieejaaa!’ om me dat te kunnen herinneren. In de Ikea lopen we snel aan de kinderafdeling voorbij; dat kunnen we er nu niet bij hebben. ’s Avonds gaan we uit eten, gewoon omdat het kan, en daarna gaan we lekker vroeg naar bed, omdat we nu eens goed voelen hoe moe we zijn. Uit gewoonte word ik precies op de tijdstippen wakker waarop S. normaal ook wakker wordt, dus van dat uitslapen komt niet al te veel terecht.
Maar gelukkig blijkt S. het wel enorm naar haar zin te hebben gehad bij haar opa en oma. Ze heeft heel veel gespeeld en gegeten en ze werd wel een aantal keer wakker ’s nachts maar dan troostte haar oma haar en ging ze weer slapen. Ze is er zelfs in bad geweest, in de gootsteen omdat ze geen babybadje hebben. ‘Ze vond het zo leuk dat ze er niet meer uit wilde. Toen heb ik de stop er maar uit gehaald.’