Het huis

      Reacties uitgeschakeld voor Het huis

‘Ik vind het niet leuk dat je het steeds over verhuizen hebt’, zegt N. ‘We hebben toch een goed huis?’
Het is waar. We hebben een goed huis. Met een enorme woonkamer, een mooi balkon en op een prachtige locatie. Toch heb ik het vaak over verhuizen. Niet omdat ik verhuizen nu zo’n leuke bezigheid vind, of omdat ik ons huis niet goed vind, maar gewoon, omdat het leuk is om op Funda te kijken en weg te dromen bij mogelijke andere levens die wel of niet binnen ons bereik liggen.
‘Ik zal het er niet meer over hebben’, beloof ik. ‘Maar ik wil wel een lijstje maken met wat ik allemaal wil veranderen in huis.’
Ik maak een lijstje. Er staan dingen op die ik sowieso wil (laten) doen, zoals het ophangen van een brandmelder, en dingen die alleen hoeven als het lukt om een kind te krijgen, zoals een co-sleeper. Een van de dingen waar ik me enorm druk om kan maken, is dat onze slaapkamer te klein is voor een co-sleeper. Waarschijnlijk is er wel een oplossing, en anders zal ons kind meteen in zijn eigen kamer moeten slapen. Want zo veel ruimte is er in ons appartement, dat ons kind ook zijn eigen kamer kan hebben. Geen dringende noodzaak om binnen een paar jaar te verhuizen dus.

Twee weken later. N. ontvangt een e-mail van een vriendin waarin staat dat ze naar een nieuw huis gaan kijken: ‘Met een tuin voor J.’. We funda’en het huis. Het heeft energielabel F en ligt mijlenver van het station. Wel een tuin, dat is waar, en wel zes slaapkamers en een mooie keuken en badkamer.
‘Wij hebben geen tuin’, zegt N. sip. ‘Moet dat denk je?’
‘Nee’, zeg ik. ‘We nemen ons kind gewoon lekker vaak mee naar zijn oma’s, zodat het daar in de tuin kan spelen.’
’s Avonds stel ik een zoekopdracht op Funda in.