‘Hebben jullie de intake al gehad?’ vraagt de arts van het ziekenhuis. Tijdens de intake.
‘Euh, dit is toch de intake?’ is onze reactie dan ook.
Een vage hum, dus N. voegt toe: ‘Ja, het is ook wat vreemd gegaan, want deze intake was gepland maar ondertussen kregen wij een brief met dat we al konden starten.’
‘Normaal krijg je wel eerst een intake, ja’, zegt de arts. ‘Dat we even het dossier doornemen, kijken of er veranderingen zijn. Nou ja, sowieso je zwangerschap en bevalling natuurlijk.’
We nemen het dossier door. Het is een intake. De arts is verbaasd als blijkt dat mijn gegevens niet in N’s dossier staan. Er is nota bene een speciaal tabblad voor ‘Gegevens partner’. Ik mag naar de balie om mijn eigen dossier aan te laten maken, en dan koppelen ze dat weer aan N’s dossier. Daar word ik blij van, de vorige keer vond ik het toch wel vervelend dat het alleen N. was die steeds aangeschreven werd. ‘Nu weet ik niet eens hoe je heet!’ moppert de arts. En dat het al jaren zo is, maar dat niet iedereen altijd zijn werk goed doet.
Even later aan de balie.
N.: ‘Ik wil graag een telefonisch consult plannen voor aanstaande woensdag.’
Secretaresse: ‘Vrijdag is pas de eerstvolgende mogelijkheid.’
N.: ‘De dokter heeft gezegd dat het woensdag moet en dat je het ertussen mag schuiven.’
Secretaresse, zuchtend: ‘Oké, dan doe ik dat wel. Maar ik weet nu al dat ze dat dan volgende week vergeten is en dan gaat zeggen van: Ooooh wat is mijn agenda toch vol.’
Mooi inkijkje in de relatie tussen secretaresse en arts…