Voor we het weten, is het al dag 14 na de poging. Inmiddels heb ik vakantie, en dus ruimschoots de tijd om alles enorm spannend te gaan vinden.
En dan zegt N. ook nog dingen als: ‘Ik ruik iets geks op zolder’, terwijl ik niets ruik…
Dag 16. Gisteren zei N.: ‘Ik voel me zwanger’. Ze was ook nog steeds niet ongesteld geworden. Vannacht droomde ik over drie positieve testen. Vroeg in de ochtend voel ik een kriebel over mijn nek, en toen nog eens. Het is N., die me wakker maakt omdat ze de test wil gaan doen. Ik moet nog moeite doen om mijn ogen open te houden als ze terugkomt met een positieve test. Het beeld van mensen die gespannen over zo’n test gebogen zitten, begrijp ik nog altijd niet. Duurt het bij hen langer voordat dat streepje verschijnt of zo? We kussen elkaar, zeggen tegen elkaar dat we het spannend vinden en dat we blij zijn, en dan moet ik niezen, waardoor S. wakker wordt en kan de dag beginnen. Erg onwerkelijk allemaal.