S. als ik haar ophaal van school: ‘Ik heb keelpijn!’
Ik: ‘O nee!’
Zij: ‘Ik heb heel hard ‘ieee’ en ‘aaaah’ geschreeuwd.’
Ik: ‘O, jullie zongen de minimonsters?’
Zij: ‘Ja, en N. en L. en ik schreeuwden heel hard. Het allerhardst!’
Dat zal wel geen corona zijn dan.
Ik was zelf snipverkouden, maar heb me niet laten testen. Dat had ik een tijdje terug echt niet gedacht, maar ik ben er helemaal klaar mee, ze verkwanselen je gegevens, en wat heeft het voor zin? Ik zie toch niemand, en als het corona is, dan ziek ik het uit, maar hoogstwaarschijnlijk is het helemaal geen corona want ik had mijn gebruikelijke verkoudheidsklachten, inclusief oorpijn wat helemaal geen symptoom is van corona, en testen is pijnlijk en irritant en blablabla, vast allemaal ontzettend slechte excuses, maar goed, geen test dus en wel misère.
En toen stak ik natuurlijk S. aan. En ik kan gewoon binnen blijven, dat maakt voor mijn werk niet uit, maar S. mag dan meteen niet meer naar school. Zo zielig! Toch hebben we ervoor gekozen om haar niet te laten testen. Mijn moeder is woensdag wel gekomen, die vertrouwde er ook op dat het een gewone verkoudheid was, dus toen had ze voldoende afleiding. Ze wilde vooral graag weten wie de hulpjes waren, waarschijnlijk omdat ze zelf op dinsdag hulpje geweest was. Vandaag had ik een drukke dag met het werk, dus N. is vooral bij S. gebleven. En S. luisterde luisterboeken. Niet een, niet twee, niet drie, nee, gewoon vier luisterboeken. Dan ben je dus gewoon zo ongeveer heel de dag aan het luisteren hè. Dat ze daar niet totaal mesjogge van wordt, dat begrijp ik niet.
S.: ‘De juf zei: je mag wel hoesten hoor S..’
Dat arme kind was waarschijnlijk zo ongeveer paars aangelopen in een poging om niet te hoesten, bang als ze was dat ze dan naar huis gestuurd zou worden… Gelukkig mocht ze blijven!
S.: ‘Ik hoop zo dat mijn wens uitkomt. Je weet wel, dat ik later Nijntje word.’
Ik: ‘Nou, ik zou dat heel erg vinden, als jij Nijntje zou zijn.’
S.: ‘Hoezo? Dan kun je toch elke avond mij op de televisie zien?’
Ik: ‘Dat zou ik echt niet leuk vinden! Ik zou je echt heel erg missen!’
Zij: ‘Dat is wel leuk, kun je in elke aflevering zien wat ik nu weer beleef!’
Ik schoot er gewoon van vol, de gedachte dat ik mijn S. enkel op de tv zou kunnen zien vloog me echt enorm aan.