S. 4,5 jaar (juni)

      Reacties uitgeschakeld voor S. 4,5 jaar (juni)

S. tegen het meisje dat bij haar kwam spelen: ‘Wij gaan nog heel vaak afspreken hè? Maar alleen als V. en F. niet kunnen, want anders speel ik met hen.’
Zo subtiel als kleuters kunnen zijn… Dat meisje beaamde het ook nog zonder blikken of blozen.

S. spelt inmiddels alles wat los en vast zit. Echt lezen kun je het nog niet noemen, omdat ze vooral bezig is met spellen en dan daarna probeert te bedenken welk woord ze gelezen heeft, maar ze is er in elk geval enorm mee bezig. Haar fijne motoriek is nog niet echt fantastisch, maar desondanks heeft ze met stoepkrijt wel leesbaar D.’s naam geschreven, dus ook daar is ze ineens mee bezig.

S. heeft een nieuwe fiets gekregen! Ze had al wel een oefenfietsje maar dat was inmiddels zo klein dat het haar niet goed meer lukte om erop te fietsen. Dus gingen we met z’n allen naar de fietsenwinkel, alwaar S. al vrij snel enthousiast werd van een bepaalde fiets, omdat die een mandje had en daar zou Joep (haar pop) dan precies in kunnen. De fiets was de juiste maat, en het lukte haar om erop te fietsen, dus dat werd ‘m. Een nieuwe helm heeft ze ook nog gekregen. Ik dacht van tevoren dat we de fiets moesten laten bezorgen, had al zelfs met de winkel gemaild om te vragen of dat mogelijk was, en dat was zo, maar N. durfde het wel aan om met S. naar huis te gaan. Dus S. op de fiets, en N. lopend. D. en ik gingen met de auto terug. Ik ging er eigenlijk vanuit dat het op een drama uit zou lopen. S. zou vallen, N. zou boos worden, S. zou niet meer willen, S. zou niet luisteren of onder een auto komen, allerlei scenario’s had ik bedacht. En ja, natuurlijk had ik ook het scenario bedacht waarin ze glimmend van trots aan zou komen fietsen en N. er glunderend achteraan, maar toch had ik niet gedacht dat dát het scenario was wat bewaarheid zou worden. En al helemaal niet dat ze zo snel zouden gaan, ik had ze echt nog niet terugverwacht! Supertrots ben ik.

Ik: ‘En ik wil ook nog een keer met jullie naar Loods 5.’
S.: ‘Wat is Loods 5?’
Ik kreeg er gewoon tranen van in mijn ogen. Dat was eerst haar lievelingsuitje hè! En door corona is ze gewoon vergeten wat het is.