S. heeft een wiebeltand! N. gruwelt ervan dus S. zegt nu steeds als ik erbij ben: ‘Nu mag ik wiebelen, Mama M. is erbij!’ Laatst was ze wel helemaal overstuur omdat haar tand niet meer of minder wiebelde, ze ontleent er echt een hoop trots aan. Maar volgens mij wiebelde ze per ongeluk aan haar andere voortand die óók al een klein beetje wiebelt, dus was er eigenlijk niets aan de hand.
Pfff, S. heeft een beetje een pechweek. Maandag knapte ze steeds verder af. Ze wilde graag naar bed en viel daar prompt in slaap. Op een gegeven moment hoorde ik een geluid van boven komen en bleek dat S. heel hard aan het lachen was in haar slaap. ‘Waarom lach je, S.?’ zei ik. Ze werd wel wakker maar leek me niet echt aan te kijken en bleef maar lachen. N. was er ook bij en we wisten niet echt wat we moesten doen behalve onze paniek proberen te beteugelen. Het was geen koortsstuip, ze was wel aan het ijlen, maar omdat ze al snel weer kalmeerde en gewoon verder sliep, hebben we niet echt iets gedaan behalve steeds bij haar gaan kijken of ze oké was. Toen ik naar bed ging, was ze net een beetje wakker en stelde ik voor dat ze water zou drinken en toen was ze gelukkig weer helemaal normaal. Ik wist ongeveer 100% zeker dat ze corona zou hebben, maar de zelftest de volgende ochtend was negatief. Toch in elk geval in het tijdsbestek dat je ‘m moest aflezen, want daarna zag ik toch ineens een héél vaag ingedroogd streepje. Nou ja, het was wel duidelijk dat ze die dag sowieso niet naar school zou gaan, en de testen waren op, dus we hebben het er toch maar op gegooid dat ze geen corona had. De volgende nacht werd ze wéér wakker, maar ditmaal huilend van de pijn aan haar kleine teen. We lieten haar even haar voet in de soda houden en daarna ging ze wel weer slapen, maar de volgende ochtend bleek haar teen behoorlijk ontstoken. Ze verzette er geen stap meer mee. Mijn moeder paste op en faciliteerde S.’s leed ook lekker door haar in de buggy mee naar de speeltuin te nemen en zo, maar toen ik ’s middags keek, schrok ik wel, zo paars en geel en rood als die teen was. Dus toen belde ik maar de dokter, de volgende ochtend konden we langskomen. Die avond werd S. weer huilend wakker van de pijn. De dokter oordeelde dat de teen inderdaad ontstoken was en waarschijnlijk bekneld had gezeten. Ik heb dus S. valselijk beschuldigd dat het door het peuteren komt, dat is wel spijtig. Maar goed, voor nu hoeven we niets te doen behalve afwachten en ze moet maar even sandalen dragen in plaats van dichte schoenen. Gelukkig is het mooi weer!
S. over het standbeeld van Vincent van Gogh: ‘Hé, wat is dat voor meneertje?’
S.’s eerste tand is eruit! Hij zat al echt héél los, en het was mijn zwemavond, dus ik zag al helemaal voor me dat hij er dan uit zou gaan terwijl ze in bed zou liggen en ik niet thuis zou zijn, waardoor die arme N. ermee aan de slag zou moeten. Dus mijn moeder en ik zeiden: ‘Kan hij er echt niet uit?’ en S. probeerde eens of dat kon, en ja, het kon! Er kwam wel een hoop bloed bij kijken, dat had ik ietwat onderschat, maar we gingen gauw in de weer met washandjes en zo en toen ging het wel weer. S. was helemaal blij en trots, dat zei ze ook letterlijk: ‘Ik ben blij omdat mijn tand eruit is. Ik ben trots omdat mijn tand eruit is.’ Ze voelde zich duidelijk helemaal de grote kleuter. En laten we wel wezen, ze ís ook echt een grote kleuter!
S. was vanochtend heel overstuur, omdat ze ervan overtuigd was dat ze een ongekookt ei mee naar school moest nemen. Met een gekookt ei kon je geen eitje tik doen, beweerde ze. En daarna: ‘want dan is de schaal toch al kapot?’ Dat arme kind dacht dat een gekookt ei per definitie een gepeld ei was… Het kostte wat overredingskracht maar ze kalmeerde gelukkig wel. Helemaal gerust was ze er echter nog niet op, want later zei ze dat ze zo graag in de toekomst wilde kunnen kijken, ‘met zo’n bol zoals heksen hebben’, zodat ze alvast kon kijken hoe dat eitje tikken op school zou gaan. Let wel, het ging dus niet over of ze zou winnen, het ging puur over hoe dat dan moest. Uiteindelijk kwam het trouwens helemaal goed, want ze won van F. en verloor van V., maar dat gaf niks want V. kwam in de finale dus zijn ei was gewoon heel goed. En ze heeft eitjes gezocht en ook eentje opgegeten, en een boterham met paashagels gehad en een spekje, dus het was een topdag voor haar.