Geen woorden

Het kindje van iemand van mijn werk is overleden vlak voor, tijdens of na de geboorte. Niemand die het precies weet, we zullen haar voorlopig wel niet zien. Een ander kindje ligt in het ziekenhuis. En ik zit hier in dit mooie huis met een gezonde lieve dreumes en weet me gewoon geen raad met de hoeveelheid dankbaarheid die ik voel. Het voelt ook als de Goden verzoeken om nog een tweede te willen. En toch willen we het. Ik snap soms echt niet waarom ik moeder mag zijn, maar dat soort gedachtes helpen mij niet, en de mensen die minder geluk hebben uiteindelijk ook niet.