Die 3 van de 30 beangstigt me enorm. Ik werd er gestrest van, had ineens het idee dat de baby elk moment kan komen en dat we ons dan nog helemaal niet voorbereid hadden. Wat enorm hielp, was dat ik een uitzetlijst ging bekijken en dat toen bleek dat we eigenlijk alles al in huis hebben (maar waar dan, is nog de volgende vraag). En voor de dingen die we nog niet hebben, hebben we als het goed is ook nog wel even tijd. Maar toch, 30 weken ineens al!
We zijn naar de verloskundige geweest. Ze luisterde weer naar het hartje, dat heel mooi klonk, en N.’s ijzer was wonderbaarlijk hoog, dus so far so good, maar toen zei ze dat N.’s buik kleiner was dan ze verwacht zou hebben, wat misschien betekende dat het kindje te klein is, terwijl het eerst juist iets groter was dan gemiddeld. Maar het kan ook zijn dat het kindje gewoon wat ineengedoken zat op dat moment, en we hoefden ons dan ook geen zorgen te maken.
2 weken, dat betekent natuurlijk dat we niet acuut in paniek hoeven raken. En er is ons sowieso gezegd dat we ons geen zorgen hoeven maken. Maar stiekem deed ik dat dan alsnog wel. Een beetje. Ik hoopte gewoon zo erg dat alles goed is met deze baby 2, dat ze het naar haar zin heeft in N.’s buik en daar nog lekker een flink aantal weken blijft zitten!
In elk geval was ik blij toen we eindelijk de groeiecho hadden. De verloskundige probeerde eerst het hoofd in beeld te krijgen, maar dat lukte niet, dus toen maar de buik, maar dat lukte niet, dus toen maar het been, en dat lukte uiteindelijk wel. De buik lukte vervolgens ook, maar de baby bleef haar hoofd zo gedraaid houden dat de verloskundige er niets mee kon, dus toen stelde ze voor om eerst even een andere echo tussendoor te doen en dat er dan een nieuwe poging gewaagd werd. Vonden wij prima, N. haalde haar breiwerkje tevoorschijn en we hadden even de gelegenheid om zomaar overdag wat bij te praten. Dat was fijn. De baby liet ook bij de tweede poging haar hoofd niet goed meten, maar uiteindelijk kon ze wel een grove schatting maken. De benen en de buik lagen in elk geval goed op de curve, en het hoofd leek ook niet bizar klein, dus al met al was de conclusie dat de baby waarschijnlijk gewoon goed is qua grootte. Hoera!