Echt ongelooflijk, maar nu is S. van de bank afgevallen. Zo tok tegen de tafel aan. Nu zit er een hele nare plek op haar hoofd, soort blauwepleksnee op een enorm ei. Gelukkig hebben we de icepack zodat we het direct konden koelen.
En we zijn weer naar de Efteling geweest! We hadden het pas de vrijdag ervoor verteld, toen ze terugkwam van het consultatiebureau. Ik ben dan altijd zenuwachtig, omdat ik niet zeker weet of het leuk gaat worden. Misschien zijn de kaartjes toch niet goed, is er zo veel file dat we niet in ons tijdsvak aankomen, gaan de kinderen alleen maar zeuren of worden ze ziek, is het zo druk dat je totaal geen afstand kan houden… Maar eigenlijk is alles goed gegaan. Ja, het was wel druk en je kon niet altijd afstand houden, maar we hebben ons best gedaan en waren daar ook wel enigszins op voorbereid. Dus we hadden zelf ook desinfecterend spul mee, wasten goed onze handen en stonden in de wachtrij bij de witte strepen. Wat kan je nog meer doen hè? S. vond de draaimolens het leukste. Ze had zich ook verheugd op ‘de draaimolen met de fietsjes en de autootjes’, het was al het einde van de middag toen we door hadden dat ze daarmee de draaimolen van het dorpsfeest bedoelde… Maar in de Efteling zijn ook allerlei draaimolens: de carrousel, de draaimolen op het plein, de Polka Marina (meer een achtbaan eigenlijk bijna, S. is er twee keer in geweest), de Zes Zwanen. Dat was nog wat, S. was daar met mij in gegaan en toen bleek je een breiende mevrouw te kunnen zien, dus zei ik dat ze ook nog met N. kon gaan. N. is immers onze handwerkfanaat, dat weet S. ook wel. Maar precies na ons was er een technische storing. Hard huilend kwam ze terug, dat was sneu. Maar eigenlijk was ze een bofferd omdat wij er nog nét wel in hadden gekund. Verder zijn we nog onder andere twee keer in Carnaval Festival geweest, hebben we wat door het Sprookjesbos gelopen en is N. met haar in de traptreintjes geweest. Van alles gedaan dus, en toch het idee dat je heel veel gemist hebt. Dat wordt volgend jaar nog een keer gaan…
S. heeft trouwens weer alles gelopen zonder daarover te morren, heel knap. Voor ons voelt dat normaal, toen ze anderhalf was heeft ze ook al bijna alles zelf gelopen. Nou, D. heeft bijna de hele dag in de wagen gezeten, en ik heb kinderen van vier of vijf gezien die in een buggy of wagentje gepropt waren en rondgereden werden. S. is mijn topper!