‘O, wat leuk dat je een kindje krijgt!’ Je zou haar een collega kunnen noemen, maar omdat ik haar naam en functie niet ken en we niet op dezelfde afdeling werken, beschouw ik haar meer als ‘die vrouw die in de ruimte hiernaast werkt’.
‘Je ziet er nog niet veel van hè?’
‘Mijn vrouw is zwanger,’ zeg ik. Inmiddels klinkt dat al bijna normaal, ben ik het al bijna gewend om die aankondiging te doen: ‘Ik krijg een kind, mijn vrouw is zwanger.’
Twee dagen later. Met mijn collega’s heb ik het over hoe we onze huizen hebben ingericht en ik verkondig net dat ik niet van frutsels in huis houd, als ‘die vrouw die in de ruimte naast ons werkt’ langsloopt om maar weer eens koffie te gaan halen.
‘Dus jij bent de man in de relatie,’ concludeert ze ongevraagd. Ik stamel wat ontkennends. Pas achteraf bedenk ik wat ik allemaal had moeten zeggen. Dat ik het zo’n onzin vind om in die termen te denken. Als je met twee vrouwen bent en je wil een kind, zal er altijd één zwanger zijn. En als er een lamp vervangen moet worden, zal altijd één van de twee dat doen. Als je een alleenstaande man bent, zul je ook de was moeten doen, de badkamer moeten poetsen. Dat zegt toch verder helemaal niets?
Over het algemeen reageert iedereen hartstikke leuk op het nieuws dat ik een kindje krijg, en in mijn werkomgeving is het tamelijk normaal om niet heteroseksueel te zijn, maar zulke opmerkingen brengen me van mijn stuk. Vinden mensen het echt leuk voor me dat ik een kind krijg, of alleen maar interessant en hebben ze er stiekem nog allerlei gedachtes over in de trant van dat een kind een vader nodig heeft en beide biologische ouders moet kennen en dat soort dingen? Ik moet er maar vanuit proberen te gaan dat deze vrouw een uitzondering is met haar vooronderstellingen en dat ik mensen op hun woord moet geloven als ze zeggen dat ze het leuk vinden. Wat deze vrouw dus óók vond. Het kindje is al onderweg, dus er zijn belangrijkere zaken te doen dan piekeren over hoe mensen over onze relatie en onze keuzes denken. Het formulier van de crèche invullen bijvoorbeeld.