29 weken zwanger

De intake van de kraamzorg is gelukkig achter de rug. We hadden ‘m al vroeg op de ochtend, om 8.00. Toen de bel ging, deed ik open.
‘Goedemorgen, ik ben M. van het kraamzorgbureau.’
‘Hallo, kom binnen.’ Ik dacht dat dat voldoende zou zijn om te laten blijken dat ze op het juiste adres was, maar blijkbaar niet, want ze bleef me aanstaren (of nou ja, naar mijn buik staren) en maakte geen aanstalten om naar binnen te komen. Wat vervelend was, gezien de temperatuur buiten.
‘Ik heb een afspraak met mevrouw *Achternaam van N.*.’
‘Ja, die is boven. Ik ben mevrouw *Mijn achternaam*.’ Alsof ik me dagelijks op zo’n jaren-vijftigmanier voorstel.
‘O oké, ik dacht al, je hebt helemaal geen buik!’
Toen kwam S. naar beneden gegleden en begon de kraamzorg-mevrouw tegen haar te kirren alsof ze een hardhorende baby was.